Aleksander Dębicz jest wszechstronnym polskim pianistą i kompozytorem, absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Łączy w swojej twórczości muzykę klasyczną, filmową i improwizowaną. Jego artystyczne działania obejmują kompozycje, aranżacje oraz występy jako solista i kameralista. Improwizacja i muzyka autorska stanowią fundament jego działalności, a pasja do sztuki filmowej wyznacza jeden z głównych kierunków jego twórczości. Już na debiutanckiej płycie „Cinematic Piano” (2015) zaprezentował cykl 12 utworów inspirowanych kinem. Od tego czasu komponuje muzykę do filmów, słuchowisk i przedstawień teatralnych, współpracując m.in. z Teatrem Polskim w Warszawie i Teatrem im. J. Słowackiego w Krakowie.

Na swoim koncie ma siedem albumów: „Cinematic Piano” (2015), „Bach Stories” (2017, nominacja do Fryderyka), „Invention” (2018, nominacja do Fryderyka), „Adela” (2021, nominacja do Fryderyka), „Sideways” (2022), „Magnolia” (2024) oraz „#LetsBaRock” (2024). „Magnolia” to w pełni autorski album, na którym Dębicz występuje jako kompozytor i producent, nadając kompozycjom charakter filmowy. Projekt „#LetsBaRock”, opracowany z Jakubem Józefem Orlińskim, zawiera nowe aranżacje muzyki barokowej; Aleksander Dębicz pełni w nim rolę pianisty, aranżera i kompozytora. Płyta była promowana koncertami m.in. w Concertgebouw w Amsterdamie i Filharmonii Berlińskiej. Od 2024 roku Aleksander Dębicz nagrywa dla międzynarodowej wytwórni Warner Classics, w którą podpisał ekskluzywny kontrakt.

W 2022 roku zwyciężył Bridgerton Scoring Competition, organizowany przez Spitfire Audio. Jego muzyka do fragmentu serialu „Bridgertonowie” została uznana za najlepszą spośród 4 000 zgłoszeń i oceniona przez Krisa Bowersa – autora oryginalnej ścieżki dźwiękowej Netflixa. Jako pianista Koncertuje w Polsce i za granicą, łącząc w repertuarze interpretacje dzieł klasycznych z improwizacją i autorską muzyką. Współpracuje z wybitnymi artystami, takimi jak Jakub Józef Orliński, Marcin Zdunik i Łukasz Kuropaczewski, tworząc unikatowe projekty muzyczne.

W swojej karierze Dębicz zdobył liczne nagrody, w tym zwycięstwo w Transatlantyk Instant Composition Contest (2013), oraz współpracował z wieloma orkiestrami, jak Sinfonietta Cracovia czy Polska Orkiestra Radiowa. Jako dyrektor muzyczny odpowiadał m.in. za oprawę Gali Ministra Kultury, Balu Fundacji TVN oraz Sylwestra w Operze Lubelskiej. Artysta pozostaje jednym z najoryginalniejszych głosów we współczesnej muzyce, łącząc tradycję z nowoczesnością.

Fot. Arkadiusz Obszański

Repertuar koncertu:

Fryderyk Chopin: Nokturn Des-dur op. 27 nr 2

Walc As-dur op. 34 nr 1

Walc As-dur op. 42

Mazurek a-moll op. 17 nr 4

Fantasie-Impromptu cis-moll op. 66

Barkarola Fis-dur op. 60

wykonawca: Mamiko Ueyama

 ——————————–

Ballada As-dur op. 47

Nokturn cis-moll op. 27 nr 1

Scherzo E-dur op.54

wykonawca: Rio Ueyama

Mamiko Ueyama pochodzi z Osaki w Japonii. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła już w 3 roku życia. Jej niezwykły talent, połączony z ciężką pracą sprawił, że bardzo szybko została doceniona jako pianistka, o czym świadczyły kolejne nagrody i wyróżnienia nie tylko w kraju, ale także poza granicami

Japonii. Pod koniec lat 90., po ukończeniu Akademii Muzycznej w Osace, Mamiko przyjechała do Polski na trzyletni staż podyplomowy w warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina. Tu także odnosiła sukcesy w wielu konkursach pianistycznych. Doskonaliła swój warsztat pod kierunkiem wybitnych profesorów: Kyoko Katady, Sadakazu Uedy, Jerzego Romaniuka, Ramiro Sanjineza, Kevina Kennera oraz Tatiany Szebanowej.

Występy pianistki przyjmowane są w naszym kraju bardzo entuzjastycznie. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt koncertów solowych, m. in. na zaproszenie Stowarzyszenia Dwa Brzegi wystąpiła podczas puławskiego Festiwalu „Wszystkie Strony Świata”. Wzięła udział w Międzynarodowym Festiwalu „Podlaska Oktawa Kultur” w Białymstoku, wystąpiła z recitalem chopinowskim w Pałacu Potockich w Radzyniu Podlaskim oraz w Sannikach – „Wakacje na miarę Chopina”. W willi Atma w Zakopanem zaprezentowała kilka preludiów Karola Szymanowskiego w trakcie Marcowych Wieczorów Kameralnych. Posiada bardzo szeroki repertuar, sięgający od Bacha, przez Mozarta, Beethovena, Chopina, Schumanna, Rachmaninowa, aż po klasyków XX wieku. Obecnie występuje jako solistka w The best of CHOPIN Live CONCERTS, w Pałacu Dziekana na Starym Mieście w Warszawie.

Rio Ueyama ma 17 lat, urodził się w 2007 roku w Warszawie. Naukę gry na fortepianie rozpoczął jako czterolatek w klasie fortepianu Marzeny Jasińskiej-Siudzińskiej (metoda Suzuki). Obecnie jest uczniem w Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie pod kierunkiem prof. Iriny Rumiancewej-Dabrowski. Jest laureatem wielu międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów pianistycznych:

• I nagroda w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Premio ENRICO

GALLETTA 2021 w Livorno we Włoszech w 2021 roku.

• I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym pod patronatem

Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Koninie w 2022 roku.

• I nagroda oraz nagroda za najlepsze wykonanie utworu współczesnego w

XI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Enschede w Holandii w

2022 roku.

• I miejsce w XVI Konkursie Pianistycznym im. Haliny Czerny-Stefańskiej i

Ludwika Stefańskiego w Płocku w 2022 roku.

• I miejsce (duet fortepianowy) w III Międzynarodowym Konkursie Muzyki

Kameralnej KraCamera 2023 w Krakowie.

• I miejsce oraz nagroda specjalna Prezydenta Miasta Konina Piotra

Korytkowskiego w Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym pod patronatem

Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Koninie w 2024 roku.

• I miejsce oraz dwie nagrody specjalne (w postaci dwóch sesji nagraniowych i

udziału w koncercie muzyki kameralnej w NOSPR w Katowicach) w VII

Warszawskim Forum Muzyki Kameralnej w 2024 roku.

• I miejsce oraz nagroda Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina w XIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Augustowie w 2024 roku (nagrodą był udział w recitalu fortepianowym „Młode Talenty” w Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie).

Wystąpił z Polską Orkiestrą Radiową, pod batutą Michała Klauzy, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego z koncertem fortepianowym D-dur J. Haydna (w 2018 r.), z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, pod batutą Marka Wroniszewskiego, z koncertem fortepianowym a-moll op. 16 Edvarda Griega (w 2022 r.), a także z tą samą orkiestrą, pod batutą Dawida Jarząba, z V Koncertem fortepianowym Es-dur op. 73 Ludwiga van Beethovena (w 2025 r.). Oba koncerty odbyły się w Nowej Miodowej w Warszawie. Rio został zaproszony na wiele festiwali w Polsce i zagranicą m.in. na 54. Festiwal im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju jako solista (w 2021 r.), Rubinstein Piano Festival in Łódź (w 2022 i 2024 r.), Festiwal CHOPIN en VACANCES (w 2023 i 2024 r.), „International Piano Festival 2023” w Haaksbergen oraz w Enschede w Holandii (w 2023 r.) a także „Chopinowskie Inspiracje 2024” w ogrodzie włoskim Dawnego Pałacu Biskupów Krakowskich w Kielcach (w 2024 r.). Rio otrzymał stypendium od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego trzykrotnie, jest również stypendystą Centrum Edukacji Artystycznej i Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.

Marcin Masecki to jeden z najbardziej oryginalnych i wszechstronnych muzyków na polskiej scenie muzycznej. Gra na wszystkich instrumentach klawiszowych, komponuje, dyryguje, produkuje, aranżuje, śpiewa, edukuje i kuratoruje. Jego działalność obejmuje szerokie spektrum stylistyczne, a wirtuozowskie łączenie gatunków oraz łamanie granicy między sztuką wysoką a rozrywkową stały się jego znakami rozpoznawczymi.

Pierwszą pasją Maseckiego jest jazz i muzyka improwizowana. Jego ostatnia płyta „Boleros y más” to podróż po Ameryce Południowej. Masecki dorastał w Kolumbii i ma korzenie argentyńskie, więc jest to osobista opowieść muzyczna badająca połączenia między starym a nowym kontynentem. Koncertowo prezentuje to w trio z Jerzym Rogiewiczem na perkusji i Maxem Muchą na kontrabasie. Kolejny projekt to Jazz Band Młynarski-Masecki, orkiestra prowadzona wspólnie z Janem Młynarskim, prezentująca polską muzykę rozrywkową z okresu międzywojnia, ale w nowej, oryginalnej odsłonie. 

Jako klasycznie wykształcony pianista Masecki regularnie podejmuje wątek europejskiej spuścizny muzycznej, interpretując ją z rzadko spotykanym połączeniem swobody i erudycji. W sezonie 2024/2025 jest artystą rezydentem w NOSPR. Jest również stałym gościem Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy. We wrześniu 2022 roku miała miejsce premiera płyty z koncertami fortepianowymi Bacha i Mozarta, nagrana z orkiestrą barokową MACV. Wcześniej ukazały się m.in. albumy: „Chopin nokturny”, „Beethoven: Ostatnie sonaty fortepianowe” oraz „Scarlatti”, na której dekonstruuje sonaty włoskiego mistrza epoki baroku.

Masecki to również dyrygent. Współpracuje z Capellą Cracoviensis przy monumentalnym cyklu „Wszystkie Symfonie Haydna” oraz dyrygując własne kompozycje. Napisał do tej pory trzy symfonie oraz jeden koncert fortepianowy. Jego najmniejszy skład to nonet Polonezy, grający autorski zestaw polskich tańców narodowych.

Masecki to także kurator stołecznego życia muzycznego. Organizuje cykliczne imprezy w Teatrze Studio, podczas których przybliża publiczności świat muzyki klasycznej w przystępny i angażujący sposób. Do tej pory odbyły się „Dżemsesje klasyczne” – przeniesienie jazzowego formatu jam session na grunt klasyczny, „Transkrypcje” – cotygodniowe koncerty prezentujące wszystkie symfonie Beethovena w kameralnych opracowaniach oraz „Barok Barok Barok” – koncerty kameralne przypominające mniej znaną muzykę barkową w swobodnej, salonowej atmosferze.

Wreszcie Masecki pisze również muzykę do filmu oraz teatru. W 2022 otrzymał Polską Nagrodę Filmową Orzeł za muzykę do filmu „Powrót do tamtych dni”. Był aranżerem, kompozytorem i konsultantem muzycznym w filmie „Zimna wojna” Pawła Pawlikowskiego. Pracował przy filmie Agnieszki Holland „Gareth Jones”, serialu „Ślepnąc od świateł” Krzysztofa Skoniecznego oraz „1983” Olgi Chajdas. Wcześniej stworzył ścieżkę dźwiękową do filmu „Obce niebo” Dariusza Gajewskiego oraz „Fuck For Forrest” Michała Marczaka. Wieńczy tę listę Masecki jako pedagog. Co roku podczas Festiwalu Ensemble prowadzi klasę improwizacji.

Fot. Kobas Laksa

Filip Matuszewski to miłośnik sztuki, z sercem oddanym muzyce klasycznej i współczesnej. Kompozytor, pianista, twórca muzyki autonomicznej i teatralnej. Jego artystyczna droga rozpoczęła się w Józefowie, gdzie od dzieciństwa kształtowało się w nim głębokie zamiłowanie do tworzenia dźwięków. Pierwsze utwory na fortepian, skomponowane w wieku 13 lat, były efektem spacerów po lesie nad rzeką Świder, gdzie otaczająca przyroda natchnęła go do zapisania swoich emocji w muzyce.

Naukę kompozycji pobierał u wybitnego pianisty, kompozytora i improwizatora, prof. Szabolcsa Esztenyiego, który otworzył przed młodym twórcą drzwi do świata współczesnej muzyki. Po ukończeniu szkoły muzycznej w klasie fortepianu wyjechał do Holandii, gdzie w latach 2000-2005 studiował kompozycję w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Tam kształcił się pod okiem Louisa Andriessena, Martina Paddinga i Giliusa van Bergijka, co pozwoliło mu poznać międzynarodowe środowisko muzyki współczesnej oraz rozwijać swój unikalny język muzyczny.

Po powrocie do Polski w 2018 roku rozpoczął owocną współpracę z aktorami Kingą i Arkadiuszem Głogowskimi, założycielami Teatru Grot. Efektem tej inspirującej współpracy było prawykonanie spektaklu teatralnego „Boski Elwiro”, do którego skomponował muzykę na skrzypce, głos altowy i fortepian. To doświadczenie, pełne twórczej pasji i emocji, zbliżyło go do świata muzyki wokalno-instrumentalnej, w szczególności pieśni i arii, w których czuje się coraz bardziej spełniony.

Jego muzyka jest odzwierciedleniem głębokich przemyśleń, a także nieustannego poszukiwania nowych inspiracji. Kompozytor często sięga po poezję, którą uważa za formę sztuki najbliższą muzyce, pełną wieloznaczności i subtelnych emocji. To właśnie w słowach ukryte są dla niego klucze do nowych muzycznych światów. Sam artysta opowiada tak:

Zapraszam Państwa do wysłuchania moich trzech etiud fortepianowych, prawykonania czterech Pieśni Miłosnych, skomponowanych do poezji Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, a także innych utworów przeznaczonych na głos altowy i fortepian. Tytuł koncertu stanowi moje artystyczne credo. W moim życiu i twórczości nieustannie poszukuję światła i staram się dzielić nim z osobami, które spotykam na swojej drodze. Dla mnie światło to  nie tylko zjawisko fizyczne, podlegające prawom optyki, ale przede wszystkim symbol dobra, prawdy i piękna – wartości, które mają swoje źródło w światle przedwiecznym, czyli w samym Bogu. Twórczość jest dla mnie próbą uchwycenia i wyrażenia tych najcenniejszych esencji życia, które dają sens naszej egzystencji. Muzyka jest moim osobistym językiem wyrażania tego, co najistotniejsze. Zadaniem kompozytora jest nieustanna wędrówka ku nowym brzmieniom, formom i emocjom – tworzenie unikalnego, autentycznego świata dźwięków, który odzwierciedla indywidualną wizję artysty.

Kinga Teresa Głogowska to pasjonatka piękna, kultury i sztuki. Aktorka, wokalistka, śpiewaczka operowa (mezzosopran), pedagog. Absolwentka Wydziału Wykonawstwa Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Łodzi. Na przestrzeni lat związana była z Teatrem Wielkim-Operą Narodową, Warszawską Operą Kameralną, Teatrem Dramatycznym, Teatrem Rampa, Teatrem Muzycznym w Łodzi. Razem z mężem Arkadiuszem współtworzy Teatr Grot, widząc w tej działalności sposobność do poruszania tematów, które są dla niej ważne. Organizuje od blisko 20 lat Wieczornice gen. Stefana Roweckiego „Grota” w Willi Jeżewo w Józefowie, które skupiają szerokie grono pasjonatów kultury, tradycji, historii Polski oraz budowania relacji opartych na wzajemnym szacunku i wartościach. To właśnie spotkania z drugim człowiekiem są dla Kingi kluczowe we wszelkich aktywnościach. Szczególny obszar działalności dla Kingi stanowi praca pedagogiczna. Prowadzi zajęcia indywidualne oraz warsztaty muzyczne i artystyczne z elementami arteterapii dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

Ceni współpracę z inspirującymi artystami, muzykami, do których należy Filip Matuszewski. Uważa, że w przekazywaniu i tworzeniu muzyki ważna jest prawda, spójność przekazywanych treści z osobą muzyka i za takiego uważa Filipa, od którego przyjęła zaproszenie do realizacji koncertu „…w poszukiwaniu światła”. Muzyka jest obecna w życiu Kingi od zawsze. Kocha ją za ulotność, nieskończoność, zdolność rozświetlania mroków duszy i ujmowania w dźwięki tego, co niewypowiedziane, wszak „gdzie kończą się słowa, zaczyna się muzyka”.